ආවේනිකත්වය
මරාදැමු
ආක්‍රමනිකයා
කලුයි සුදුයි
සුදුයි කලුයි
සෙල්ලක්කාර
දඩයක්කරුවා
නවයක්
පොල් අතු වැටෙන
නවයක්
වැහි වහින
නවම් වැහි පොදේ
අත්තකිලමථයේ
සන් ලකුනු
සමගින්
ආයිමත් උඹ
උඹ ආයිමත්
ලකුනු කල
බිම් කැබල්ලේම
කලුයි සුදුයි
සුදුයි කලුයි
දඩයක්කරුම ගොදුරක්ව
උස් පහත්
වෙමින් තිබුනා
ළය
බොහො වෙහෙසින්
කොලපාට ඇස්වල
මතුවෙමින් තිබුනා
සුදු ඉංගිරියාව
තටු ගැසුවා
සුදු පාට
සලඔයෙක්
කාවල් වු
කලුයි සුදුයි
සුදුයි කලුයි
මතකයෙන්
හිරි වැටි ගියා
මුලු ඇගම
දීප්තිමත්
රතු දිව්‍යමය අහසත්
අදුරුමය
ගැඹුරු
භක්තිමත් පොලොවත්
අතර
නැඹුරු වී උන්නා
අර්ධ සුරංගනාවියක්
බිදෙමින්
පැතිරෙමින් තිබුනා
ආපෝ තේජෝ වායෝ පඨවි
දිය වෙමින් තිබුනා
කලුයි සුදුයි
සුදුයි කලුයි
අෑ
පහුරු ගෑවා
නියවලින්
හිරිපස
අෑ
සාප කලා
හැම ගොදුරකටම
අන්ජෛවියානු සංවේශනයේ
පහුරුගෑම්
හපාකෑම්
ලේ ගලන
සීරීම්හී
ස්මරණයෙන් ඇවිස්සි
ඈ
අර්ධ සුරංගනාවිය
බලා උන්නා
ඩිම්බයක් සමග
සංසේචනයට
අපේක්ෂාවෙන්
මෝරාපු ශුකානුවක
දේව අංශුවේ
රැදුනු
කලුයි සුදුයි
සුදුයි කලුයි
ආයිමත්
ආවේනිකත්වය
මරා දැමු
ආක්‍රමනිකයා
සෙල්ලක්කාර දඩයක්කරුවා
සෙල්ලක්කාරනම් දඩයක්කරුවා..දඩයම රසවිය යුතුයි නැත්නම් දඩයම වටිනවා විය යුතුයි..අපූරු කයියක්
ReplyDelete