ෆ්‍රැන්කස්ටයින් පොඩි එකී හෙවත් මගෙ ලොලිටාවිය

හීන්දෑරි

තලෙලු

දගකාර

පොඩි එකි

ම ගෙ ලො ලි ටා වි ය

උඔ

උරා බිව්වා

සාරය

උස් මහත් වෙමින්

පැහිලා-දරදඩුයි

දැන්

උ‍ෙඔ අම්මා-ම ගේ  ගෑ   නි

පුංචි වික්ටෝරියානුවෙක්

වෙලා උඔ

සිගිති කම

සින්නකර

ගෝනි පඩංගුවෙන්

නිරුවත් සුන්දර

සිරුර වසාගෙන

අම්මගෙ රුවමයි

හීනියට

ලියලන්නේ

ලපටියි-උනුහුමයි

උඔ ගාව

බෝම

ඒදන් උයනේ

බඩගාන

කොරපොතු සර්පයා

මට

කෙදිරුවා

උඔ මගේ-උඔ මගේ

පුංචි ලො ලි ටා වි ය

කෙදිරිගාපන් හීනියට

ඉකිගහපන් වේදනාවට

ආදම් සහ ඒවගේ

පරපුරේ

උන්

අපි

නි රු  ව   ත්    ව

දහඩියෙන් පෙගි

දෙකඩ වෙන්වන්නට

කපා දැමු

සර්පයයකු ලෙස

දැගලුවා

මං

මගෙ අර්ධය සොයා

පරිපුර්න

ශුද්ධ වු

මරනයේත් ජීවනයේත්

වේදනාව්ත් ප්‍රහර්ෂයේත්

ආත්මයයි

ලො ලි ටා වි ය මගේ

පුංචි එකි

උරහිස් මත

රවුමට ලකුනු කල

උ‍ෙඔ කිරි දත් පහර

පපුවේ මයිල්

අතර

හදවතක් සොයා

පහුරු ගෑ

නිය පහරවල්

මගේ ධාතුවෙන්

උපන්

පුංචි ජීවියා

දැන් ඉතින්

පාවාදියන්-පා වා දි ය න්

වහලියක් වෙලා සම්මතේ

කා දමාපන්

උ‍ෙඔ

මැවුම්කරු

පොඩි එකී

මගෙ 

ලොලිටාවිය

උඔ මගෙ උඔ මගේ

ව්‍යාභිචාරි අභිචාරයයි

ලොලි      ටා